31 Temmuz 2015 Cuma
3. Gün:
Sabah 07:00 de yola çıkmayı planladığımızdan 06:30 da alarmla kalktık. Kahvaltıdan sonra akşamdan hazırladığımız sırt çantalarımızı alıp aşağı indik. Her zamanki gibi bu seferde işi iyice abartıp yanıma çok fazla yük almışım. Bunda bu turdan sonra Gürcistana devam edşp yaklaşık 1 ay sonra eve dönecek olmamın da etkisi var elbette. Çantam havaalanında 15 kg gelmişti. Çadırım, alt şiltesi, ilave ip, kazık gibi malzemelerle 5 kg civarında. Fotoğraf makinem, lensleri, yedek pilleri, çantası ile yaklaşık 5 kg, yanıma aldığım 2 tane 1,5 lt su ve yiyecekler 5 kg ın üzerinde. Yani nereden baksanız en az 30 kg yüküm var.
Son hazırlıklarımızı yapıyoruz az sonra yola çıkacağız. Hepimizin ortak özelliği ilk kez böyle bir etkinliğe katılıp sırtımızda bu kadar fazla yük taşıyacak olmamız.
Kadirde gelince eşyalarımızı yüklenip Yaylalar köyünün çıkışındaki dik yokuşu tırmanmaya başladık.
Oğuz akıllılık edip fazla yükünün bir kısmını Erzurumdan, daha sonrada birazını Yusufelinden geri yollayınca yükü makul seviyeye gelmiş. Çadır, uyku tulumu ve yiyecek dahil diğer eşyalar bu şekilde çantaya konulup yola çıkılmalı. Çantanın dışına en fazla sünger mat asılmalı.
Benim durumumda bu çanta tıka basa dolu ve her tarafına bir şeyler asılmış.
Yokuş bittiğinde Yaylalar köyüne de veda ettik.
Gurup bölünmüş durumda. Ben en arkada Oğuz ile birlikte yürüyorum. Gurubun en genci Mustafa, en yaşlısı ama gönlü en genci Oğuz. Oğuz heyecanlı olduğunu, heyecandan nefes almakta zorlandığını, durumun geçici olduğunu söylüyor ama bu benim endişelerimi dağıtmaya yetmiyor. Eşyanın bir kısmını bana ver, bir kısmını da arkadaşlara dağıtıp yükünü hafifletelim diyorum ama olmaz ben yavaş giderim ama giderim diyor. Az ileride bir duvarın dibinde önümüzde giden Mustafa ile Kadiri oturmuş dinlenirken bulduk. Femhmide oradaydı, Bayram ise Olgunlara devam etmiş. Gurubun en genç 2 üyesi olanMustafa ile Kadire önden hızlı gidip eşyalarını Dilberdüzüne bıraktıktan sonra geri dönüp Oğuzun eşyasını almalarını teklif ettim ama Oğuz bir kez daha karşı çıkıp eşyalarını vermeyeceğini söyledi. Yeniden yola koyulduk ama hızımız çok düşük ve kimsenin hızlanmaya pek niyeti yok. Oğuzu Kadir ile Mustafaya emanet edip ben hızlandım. Amacım bir an önce Olgunlara ulaşıp yükümü bırakıp dinlenmek. Bu şekilde yük daha fazla süre sırtımda kaldığımdan daha çok yorulacağım.
Toprak yolda Olgunlara doğru bir kez daha yürüyoruz.
Bir yandan gidip bir yandan sırtımdaki o kadar yükle durup fotoğraf çekiyordum. Bu drenin fotoğrafını çekmek için makinemi boynumda asılı çantamdan çıkarttığımda ileride sırtında ot balyası olan bir kadın bağırmaya başladı. Belli ki fotoğrafının çekilmesini istemiyordu. Benim onun fotoğrafını çekmek gibi bir niyetim yoktu ben sadece manzaranın fotoğrafını çekecektim ve zaten elimdeki lens ile o kadar uzaktaki bir objenin fotoğrafını çekebilmem mümkün değildi. İnsanların görüntülenmeme hakkına saygı duyduğumdan portre fotoğrafı çekmiyorum, sokak fotoğraflarında da elimden geldiğince insanların yüzlerinin görünmemesine dikkat ediyorum. Duymamazlıktan gelip fotoğrafı çekip yoluma devam ettim. Daha sonraki gönlerde makineden bu fotoğrafa baktığımda kadını göremedim. Herhalde fotoğraf çekilirken kadın sırtını dönmüş. İnternette dolaşan fotoğraflar gibi bu fotoğraftaki kadını görebilen var mı?
Olgunlar göründü.
Bayramla köy çıkışında buluşup arkadakileri beklerken çaylarımızı içtik.
Olgunları çok seviyorum hem evler otantik hem de manzara harika.
Yapılaşma burada da var ve umarım bu güzellik yenileme adı altında yok olup gitmez.
Burada da Nastaf ve Döbe yaylalarından gelen 2 dere birleşip Yaylalara doğru akıyor.
Köyün girişine doğru fotoğraf çekerek gidiyordum. Önce Fehmi ve Mustafa geldiler. Ardından Kadir elinde yolda çözülüp düşen çadırım elinde göründü.
Biraz sonra da Oğuz geldi. Oğuza bir kez daha hiç olmazsa çay içtiğimiz yere kadar çantasını taşımayı teklif ettim kabul etmedi.
Bu tabelalar geçen gelişimizde yoktu. Yeni konmuş. Belki de ileriki yıllarda parkurun tamamı işaretlenir.
Molanın ardından hazırlanıp yola çıktık. Ben çantamı sırtlamaya uğraşırken bayram çoktan gözden kaybolmuştu. Oğuz ile kadir biraz dinlendikten sonra yola devam edeceklerini söylediler. Fehmi ve Mustafa ile yürüyorduk. Köyün çıkışında karşıdan bir kaç kişinin geldiğini gördük. Bir tanesinin çantasında Gürcistan bayrağını görünce biraz sohbet ettik.
Mustafa geride kalınca Fehmi ile birlikte yürümeye başladık.
Hafif bir eğimle güzel bir vadide yükselerek yürüyoruz. Çantamın sol askısı omuzumu kesmeye başladı. Bu şekilde devam edersem korkarım omuzum yara olacak ve ben bir daha çanta taşıyamayacağım. Bu duruma acilen çare bulmam gerekiyor ve bu işi önümüzdeki Nastaf yaylasında halletmeye karar verdim.
Buraya gelen herkes bir şekilde doğa sever ve belli bir bilinç düzeyinde. Doğayı sevmeyen bu kadar zorluğa girip buralara gelmez. Bu duruma rağmen gördüğünüz gibi atığını yanında götürmeyip doğaya atanlar var. Siz birde buralardan yol geçirip arabasına binenin buralara gelmesini sağlarsanız buralar çöpten geçilmez. sayın yetkililer lütfen şu yeşil yol kararınızı bir kez daha gözden geçirin.
Nastaf yaylasına doğru eğim biraz daha arttı ve sonunda yayla göründü.
Çantamı çeşmenin başında indirdim ve kendimce çantanın omuz askılarını yeniden ayarladım.
Az sonra Fehmi de geldi.
Burada kısa bir molanın ardından yine Fehminin yardımı ile çantamı sırtıma aldım ve yola çıktık.
Yaylalardan buraya kadar yaklaşık 9 km kadar yol geldik ve ben bu yolu Olgunlar ve Nastafta 2 mola ile aldım. Bundan sonra önümde 4 km vardı ama bu mesafeyi almak hiçte kolay olmadı. yolda 2 kez mola verip dinlenmek zorunda kaldım. Bunun nedenini hem artık yorulmuş olmam, hem eğimin biraz artması hem de yükseklikten dolayı oksijenin azalmasına bağlıyorum. Mola anında yanımdan geçen katırcıya Oğuzu sordum. Albayı soruyorsan çantasını ben aldım götürüyorum deyince sevindim. Artık Oğuz için iş biraz daha kolaylaşmıştı.
Sırtımdaki o kadar yüke rağmen çiçekleri görünce fotoğraf çekmeden duramıyorum. Bu arada boynuma astığım fotoğraf makinesi yüzümden neredeyse boynum felç olacak müthiş bir ağrı var.
Sonunda dik bir patikadan çıkarak Dilberdüzüne geldim. Bayram benden yarım saat önce gelmiş. Naletlemeye giderken katır kiralayalım bu şekilde gitmek zor deyince diğer arkadaşlar geldiğinde onlara da soralım ortak karara göre hareket ederiz dedim. Buraya ne kendimi telef etmeye geldim nede arkadaşlarımı. Burada bu kadar zorlandığıma göre Naletlemeyi geçmek daha zor olacaktı.
Hava iyice bulutlanmış, yağmur atıştırmaya başlamıştı. Hemen çadırımı kurup eşyalarımı içine koydum. Ardından Bayramın çadırını kurdum. Çadıra girip uzandım. Biraz kestirmişim. Kalktığımda Fehmide gelmiş çadırını benim yanıma kurmuştu. Mustafa ise çadırın biraz gerisine çökmüş bekliyordu. Mustafa neden seslenmiyorsun. Çadır hazır eşyalarını getir içeri koy dedim. Oğuzu sordum Kadir benim arkamdan geliyordu Albayı göremedim dönmüş olabilir dedi. Oğuz ile Kadiri karşılamak için Dilberdüzünden Nastafa doğru yürümeye başladım. Bir süre sonra Oğuzu gördüm. Kadir biraz arkadaymış az sonra o da geldi. Kadire eşyanın bir kısmını ver götüreyim dedim kabul etmedi. Oğuz yola devam etmeyeceğini, Olgunlarda bizden ayrılıp geri döneceğini söyledi.
Dilberdüzüne döndükten sonra yarın sabaha karşı zirveye çıkarken yürüyeceğimiz yolu biraz tanımak için kamptan yukarı biraz yürüyüp geri döndüm.
Geldiğimiz vadi muhteşem görünüyordu.
Herkes toplanınca katır konusunu konuştuk. Oğuzun kararını arkadaşlara söyledim. Kadir katır kiralamak istemediğini söyledi. diğer 4 kişi katır ile Naletlemeyi aşma yönünde tercih belirtti. Kadire bu durumda yolumuzun ayrılacağını çünkü bir günde sırtında yüklerle bize yetişip Naletlemeyi aşamayacağını söyledim. Katırcı ile iletişim kurma işini Mustafaya verdik çünkü aramızda tek çeken telefon hattı onda var ve katırcının telefonunu yolda almayı akıl etmiş. Yarın hava müsait olursa zirveye yürüyeceğiz. Genel eğilim bir gün dinlendikten sonra zirveye çıkma yönünde ama meteoroloji sitelerine göre önümüzdeki günlerde yağmur ihtimali olduğundan yarın çıkacağız gece dinlenirsiniz dedim. Sabaha karşı 03:30 a saatlerimizi kurup yattık. 04:00 te yola çıkmayı planlıyoruz. Yemekten sonra hemen yattık.
Bu günkü yol haritamız:
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder